تفاوت بین کوین و توکن در فناوری بلاکچین به موارد زیر بستگی دارد:
### 1. کوین (Coin):
– زنجیره بلوکی اختصاصی: کوین‌ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند. به عنوان مثال، بیت‌کوین از بلاکچین بیت‌کوین و اتریوم از بلاکچین اتریوم استفاده می‌کند.
– استقلال: کوین‌ها به عنوان ارزهای دیجیتال مستقل عمل می‌کنند و برای انجام تراکنش‌ها، انتقال ارزش و ذخیره ارزش به کار می‌روند.
– کاربردها: بیشتر به عنوان یک واسطه تبادل، ذخیره ارزش یا واحد حساب استفاده می‌شوند. همچنین در برخی موارد، برای پرداخت هزینه‌های تراکنش یا اجرای قراردادهای هوشمند در شبکه‌هایشان به کار می‌روند.
### 2. توکن (Token):
– زنجیره بلوکی مشترک: توکن‌ها بر روی یک بلاکچین موجود ایجاد می‌شوند. برای مثال، بسیاری از توکن‌ها روی بلاکچین اتریوم با استفاده از استاندارد ERC-20 ساخته می‌شوند.
– وابستگی به پلتفرم: برای انتقال توکن‌ها، به شبکه بلاکچینی که بر روی آن ایجاد شده‌اند نیاز است.
– کاربردها: توکن‌ها می‌توانند نقش‌های متفاوتی داشته باشند از جمله:
– ارزهای دیجیتال: برخی توکن‌ها مانند کوین‌ها برای تبادل و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.
– توکن‌های کاربردی (Utility Tokens): برای دسترسی به یک سرویس خاص یا استفاده در یک پلتفرم خاص به کار می‌روند.
– توکن‌های اوراق بهادار (Security Tokens): نشان‌دهنده مالکیت یک دارایی یا سرمایه‌گذاری در یک شرکت هستند.
– توکن‌های حاکمیتی (Governance Tokens): به دارندگان امکان می‌دهند در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با پلتفرم شرکت کنند.
### جمع‌بندی
در کل، تفاوت اصلی بین کوین و توکن در این است که کوین‌ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند و به عنوان ارزهای دیجیتال مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن‌ها بر روی بلاکچین‌های موجود ایجاد می‌شوند و کاربردهای متنوع‌تری دارند که بسته به پروژه و نیازهای آن می‌تواند متفاوت باشد.
